ความสำเร็จ สามารถแยกออกมาได้ 3 คำคือ
ความ เป็นตัวนำเพื่อเปลี่ยนกริยาเป็นนาม ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อมีกริยา ย่อมมี การกระทำ ลงไป
สำ เป็นตัวนำหน้าที่บ่งบอกถึง ความถี่ที่มากขึ้น เช่น สำรวม หมายถึงต้องมีการวบรวมการกระทำของตนให้มากๆ สำเริง สำราญ ก็จะหมายถึงทำให้มีความสุขมากๆ ทำนองนั้น
เร็จ เป็นคำที่ไม่มีความหมายในตัวมันเอง แต่ผมเดาว่ามันน่าจะมาจากคำว่า เร็ว + เสร็จ ซึ่งเป็นคำไทยๆ กลายเป็นเร็จ ซึ่งน่าจะมีความหมายว่า รวดเร็ว และ เสร็จสิ้น
เมือดูจากความหมายที่แยกแต่ละคำแล้ว ผมจึงมีความเห็นว่า ความสำเร็จ ของคนโบราณนั้น น่าจะมาจาก "การลงมือกระทำการใดๆ ที่ทุ่มทั่งแรงกายแรงใจทำ ทำอย่างตั้งใจ และ ทำอย่างรวดเร็ว เพื่อให้เสร็จสิ้นงานนั้นๆ" และผมคิดว่า ความหมายนี้ ก็ยังคงมีคุณค่าอยู่เหมือนเช่นอดีตครับ
ที่มาจากเว็บ คลิ๊ก
ความ เป็นตัวนำเพื่อเปลี่ยนกริยาเป็นนาม ซึ่งแน่นอนว่าเมื่อมีกริยา ย่อมมี การกระทำ ลงไป
สำ เป็นตัวนำหน้าที่บ่งบอกถึง ความถี่ที่มากขึ้น เช่น สำรวม หมายถึงต้องมีการวบรวมการกระทำของตนให้มากๆ สำเริง สำราญ ก็จะหมายถึงทำให้มีความสุขมากๆ ทำนองนั้น
เร็จ เป็นคำที่ไม่มีความหมายในตัวมันเอง แต่ผมเดาว่ามันน่าจะมาจากคำว่า เร็ว + เสร็จ ซึ่งเป็นคำไทยๆ กลายเป็นเร็จ ซึ่งน่าจะมีความหมายว่า รวดเร็ว และ เสร็จสิ้น
เมือดูจากความหมายที่แยกแต่ละคำแล้ว ผมจึงมีความเห็นว่า ความสำเร็จ ของคนโบราณนั้น น่าจะมาจาก "การลงมือกระทำการใดๆ ที่ทุ่มทั่งแรงกายแรงใจทำ ทำอย่างตั้งใจ และ ทำอย่างรวดเร็ว เพื่อให้เสร็จสิ้นงานนั้นๆ" และผมคิดว่า ความหมายนี้ ก็ยังคงมีคุณค่าอยู่เหมือนเช่นอดีตครับ
ที่มาจากเว็บ คลิ๊ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น